29.01.2024|
21:07
Արևներն անցնում են խամրած սերերի հետ՝
միահունչ, առանց ճիչ-աղաղակի,- քո անշրջելի
հայացքի պես՝ քաղաքի մեռյալ ժխորից վեր,-
երբ նահանջում են երազները ցրիվ, ինչպես ձախողված
զորաջոկատ, երբ օր-ցերեկով ընկածներին
թաղում են անլուր գիշերվա մեջ,- որոտներ չկան այլևս
քո շուրջ, բայց ներսդ նոր է ցնցվում դղրդյունից:-